Verhalen

De onderstaande algemene verhalen zijn al een aantal jaren oud en de informatie die hierin wordt vermeld is in de meeste gevallen allang achterhaald. Onze dochter bijvoorbeeld is geboren in 1993 en gaat inmiddels allang niet meer mee met ons op (fiets)vakanties en fietsbussen naar Denemarken en Zweden zijn helaas ook verleden tijd. De verhalen geven wel een mooi sfeerbeeld van hoe wij onze tochten voorbereiden en ervaren.

Misschien herken je het wel, je zit vol plannen om weer verder te trekken en in gedachten zit je al op de fiets. Maar je ligt nog in je slaapzak en ligt te luisteren naar het getik van de regen op je tentdoek, soms hard soms zacht, maar altijd nat. Wat doe je dan? Denk je het wordt vast wel droog zo en ga je alles toch klaar maken voor vertrek, of draai je je nog een keer om omdat het waarschijnlijk toch voorlopig niet droog wordt!
Hier volgt daarover een stukje uit ons reisdagboek:

Het zoeken naar een goede overnachtingsplek is natuurlijk een belangrijk onderdeel van de vakantie. Als we in Groot Brittannië zijn is dat meestal niet zo'n probleem, veelal zoeken we 's middags een Tourist Information op om te informeren naar een rustige camping in de buurt. Ook in veel boekjes en folders vindt je wel informatie over diverse campings.
In Denemarken is dar uiteraard ook mogelijk, maar de meeste campings waar je dan terecht komt zijn veelal heel groot en heel druk met veel caravans stacaravans en veel voorzieningen zoals restaurants, bars , winkels en grote speeltuinen. Als je daarvan houdt is dat prima, maar wijzelf houden meer van kleine rustige plekken.

Omdat wij meestal naar Groot-Brittannië gaan zijn we gewend om de vakantie te beginnen met een ontspannen bootreis. Maar we wilden wel eens wat anders te weten Denemarken, en een fietsbus is een goede methode om daar te komen. Als je de luxe van een veerboot gewend bent is dat echter wel even afzien. De reis met de bus ging wel lekker snel we waren zelfs twee uur voor de geplande tijd op onze bestemming. Meestal is dat wel leuk, maar nu.....
Hier volgt een fragment uit ons dagboek:

In januari 2001 hebben we als bestemming Noord-Ierland uitgezocht, maar in het voorjaar kwamen er toch wel wat twijfels op te komen of deze bestemming wel haalbaar was. Dit had alles te maken met het uitbreken van mond- en klauwzeer. Hier in Nederland was er veel te doen over deze ziekte, maar in Engeland was het nog veel erger. Wie herinnerd zich niet de beelden van stapels geruimd vee dat op grote brandstapels lag. Deze ziekte,"foot en mouth disease" in het engels was ontstaan in Northumberland en had een grote infectiehaard in Cambria. Juist twee streken die wij van plan waren te doorkruisen op onze tocht naar Schotland en Ierland.

Grote steden zijn vaak een ramp om doorheen te fietsen, maar soms zijn ze bijna niet te vermijden. In 2001 kwamen we aan in Newcastle upon Tyne en aangezien we naar het westen wilden en geen zin hadden om een grote omweg te maken hadden we besloten om toch maar deze stad door te fietsen. Dit keer waren we echter goed voorbereid doordat we via Sustrans een goede stadsplattegrond van de Tyneside hadden gekocht. Op deze kaart staan alle verkeersvrije doorgaande fietsroutes goed aangegeven.

Tegenwoordig worden op veerbootverbindingen vaak snelle boten ingezet die meerdere keren per dag heen en weer kunnen varen. Bijvoorbeeld op het traject Hoek van Holland - Harwich waar de Stena Discovery twee keer per dag heen en weer vaart. Ook over de Ierse zee varen tegenwoordig veel van deze snelle boten evenals tussen diverse Deense eilanden.
Voordeel van deze boten is de snelle overtocht. Wijzelf geven er echter de voorkeur aan om als de mogelijkheid er is gebruik te maken van een traditionele veerboot.

Eén van de leuke dingen van op fietsvakantie gaan ligt ook in de voorbereiding. Ieder jaar in december/januari begint dat al met het bedenken van een vakantiebestemming. Waar willen we heen, wat willen we bekijken, hoe komen we er? We halen dan wat folders bij het reisbureau en surfen op het internet op zoek naar interessante ideeën.

Waarom gaan we eigenlijk op fietsvakantie met onze dochter is een veelgehoorde vraag. Het antwoord is heel simpel; omdat wij het alle drie ontzettend leuk vinden.
Toen Mathilde nog heel klein was zijn we wel een aantal jaren met deauto op reis geweest naar Schotland en Wales, maar we zaten alleen in de auto om op de plek van bestemming te komen en van daaruit maakten we meestal wandeltochten met Mathilde in de rugdrager. Op een gegeven moment werd ze daar te zwaar voor en het autorijden zelf begon haar ook al snel te vervelen. Toen ze vijf jaar was hebben we het besluit genomen om toch maar weer te gaan fietsen. Zeker toen Mathilde bij het zien van de aanhangfiets gelijk dolenthousiast was.