HoogVeen Fietsvakanties

Na twee jaren vanuit huis naar het zuiden en oosten te zijn gefietst was de roep van de zee dit jaar weer te groot om te negeren. Mathilde werkt dit jaar ook op de King Seaways als Ocean Conversionist voor ORCA wat een extra reden gaf om dit jaar weer de overtocht naar Tynemouth te maken. Dat plannen echter snel kunnen wijzigen door de omstandigheden kwamen we ook dit jaar weer achter. Het plan was om bij aankomst de trein te nemen naar Glasgow en na een overnachting de volgende dag naar Oban door te reizen voor de veerboot naar de Outer Hebrides. Treinen en B&B waren al geboekt, maar op het laatst bleek dat juist onze aankomstdag de eerste dag was van een landelijke spoorwegstaking in de UK. Reserveringen konden gelukkig nog ongedaan worden gemaakt tegen niet te veel kosten. In plaats daarvan zijn we vanuit Tynemouth gewoon op de fiets gestapt om naar de oostkust te fietsen via Hadrians Wall.

We hebben hier uiteraard al vaker gereden, maar meestal toch vanuit de andere richting Newcastle. We volgden deze keer dus gewoon de route van Europafietsers Schotland Rond deel 1. In Schotland hebben we wel wat voor ons nieuwe wegen genomen zoals de Raiders Road door het Galloway Forest Park. 

Het weer was prima de eerste dagen zodat we goed door konden fietsen. Bij Dumfries hadden we alleen de pech dat op de dag dat wij daar reden op onze route het traject lag van het Nationaal Kampioenschap tijdrijden op de fiets. Dit zou de hele dag duren en wij waren daarom genoodzaakt een alternatieve route te vinden die helaas over wat drukkere wegen ging en ons een omweg van 25 km liet maken. Het weer liet ons bij aankomst aan de oostkust helaas een beetje in de steek, juist op de dag dat wij de oversteek naar Arran zouden maken bleek er een flinke storm te staan die het uitvaren van de veerboten onmogelijk maakte. Op het einde van de dag was er gelukkig uiteindelijk wel een veerboot die de oversteek maakte zodat we alsnog op Arran konden overnachten. De volgende dagen was het steeds spannend of de geplande veerboten wel of niet gingen maar we daar kwam ons geluk weer een klein beetje terug en op de geplande dag waren we op Jura. 

Na een regendag op Jura werd het weer tijd voor een rustige overtocht naar Oban waar we een paar dagen zijn gebleven o.a. om een dagtocht naar papagaaiduikersparadijs Staffa te maken. Na Oban zijn we de alternatieve route van Schotland Rond gevolgd via Inverarey naar Loch Lomond. Dit traject is tegenwoordig echt af te raden, de weg volgt grotendeels de te drukke hoofdwegen met veel vrachtverkeer. Daarbij hadden we ook nog de pech dat er op de mooie klim naar 'Rest and be Thankfull' een enorme regenwolk op de top lag zodat we ook niet van het fraaie uitzicht konden genieten na deze mooie klim.

Bij Glasgow wordt het fietsen makkellijker en saaier als je langs het Union Canal richting Edinburgh fietst, de lange vlakke paden langs het kanaal trappen makkelijk weg maar is uiteindelijk best wel eentonig. Na Edinburgh reden langzaamaan Schotland weer uit en Engeland in, we hebben de grensovergang een beetje uitgesteld door langs de Borders te fietsen, maar uiteindelijk kwamen we bij Berwick-Upon-Tweed weer bij de Noordzee en in Engeland terecht. In deze streken worden de heuvels alweer veel lager dan verder Noordwaarts, maar makkelijker fietsen wordt het niet. Door de vele kleine steile klimmetjes maakten we net zoveel hoogtemeters per dag dan in de hogere gebieden.

De Noordzeeroute bracht ons uiteindelijk weer terug naar Northshields waar de King Seaways, met Mathilde aan boord, alweer te wachten om ons weer naar huis te varen.