Twee fietsers in een auto.
In 2014 hebben we weer eens niet gekozen voor de fiets maar voor het vierwielige snellere voertuig. Niet omdat we het fietsen moe zijn maar vooral omdat we weer eens in de Noorse bergen wilden gaan wandelen. Tevoren hadden we een aantal wandelingen uitgezocht die we zeker wilden gaan doen; zoals de Preikestolen en de Bessegengraat en ook wilde Werna dolgraag eens op een gletsjer lopen. Deze hebben we ook allemaal gedaan deze zomer. Vanaf huis zijn we vertrokken met een huurauto richting Denemarken waar we vlak over de grens bij het plaatsje Kruså overnacht hebben zodat we de volgende dag alleen maar een stuk door Denemarken moesten rijden naar Hirtshals waar aan het eind van de middag onze veerboot naar Stavanger zou vertrekken.
Het vertrek van huis had nogal wat voeten in de aarde we zijn tot twee maal toe weer teruggereden omdat we toch nog wat vergeten waren op het laatste moment. Als we op de fiets gaan gebeurd ons dat niet zo snel. Waarschijnlijk zijn we bij het inpakken van de fietstassen toch wat geconcentreerder bezig vanwege de beperkte ruimte en de benodigde efficiency voor het inpakken. Met een auto heb je teveel ruimte en neem je teveel mee waardoor je denkt dat je nu echt wel alles hebt, maar ondertussen vergeet je toch wat essentiële dingen zoals in dit geval mijn insuline. Maar goed, we konden Mathilde dus wel drie keer gedag zeggen voordat we definitief de autosnelweg op konden gaan.
Autorijden en snelwegen zijn overigens ontzettend saai. Zo'n eerste reisdag voelt dan ook niet echt als vakantie, eenmaal in Denemarken op de eerste camping veranderd dat echter snel. De volgende dag konden we doorrijden naar Hirstshals waaar aan het eine van de dag de veerboot naar Stavanger vertrekt. De twee uur durende overtocht hebben we in het buffetrestaurant doorgebracht Bij aankomst in Noorwegen direct naar een camping gereden bij Kalmar, we hadden niet gereserveerd maar hadden dat beter wel kunnen doen, gelukkig hebben we maar een klein tentje en kon er nog wel een laatste plaatsje voor ons worden gevonden. We hadden nog geen Noorse kronen gehaald en toevallig waren we op de enige camping in Noorwegen aangekomen waar je niet kan pinnen of met creditlaart kan betalen. Na het opzetten van de tent is Werna gaan zwemmen en kon ik dus nog een keer op pad om in Kalmar een geldautomaat te zoeken.
De rest van de reis hebben we totaal geen problemen gehad met het vinden van een kampeerplek, we hebben wel altijd op een camping gestaan maar nooit van te voren gereserveerd. Over het algemeen is er overal wel ruimte voor een klein tentje, zelfs als je met een auto rondtrekt.
De eerste standplaats waar we meer nachten zijn blijven staan is vlak bij de Preikestolen, hier is een camping http://www.preikestolencamping.com/ waar vrijwel iederere bezoeker hetzelfde doel heeft namelijk: de wandeling maken naar het uitzichtpunt op de Preikestolen.
